Soğuk ve Yağmurlu Bir Havada Fotoğraf Gezisi

Bu yazı “50mm ile Yağışlı Havada Çekim Yapmak” başlıklı yazının devamı olarak yazılmıştır. Eğer okumadıysanız konular arasında kopukluk olabilir, okumayanlar için önce o yazıyı okumayı tavsiye ederim.

Güne saat 7:30 da başladım, yarım saat hazırlanmam sürdü. Tabii ki benim için yarım saat çok uzun bir süre,  bu süreyi fotoğraf makinesini nasıl yağmurdan korurum, kendimi soğuktan ve yağmurdan nasıl korurum gibi konuları düşünüp, lahana gibi giyinmek aldı. 9:30 gibi Taksim’de oldum, O soğukta en iyi, kaşarları güzelce erimiş simit ile sıcak bir çay giderdi deyip, kahvaltımı simit sarayında yaptım. Saat 10:00 buluşma noktamıza gitip, benden önce gelen arkadaşlara dahil oldum. Buzdolabı poşetleriyle makinemi kamufle ettim. Poşetin ucunu yırtarak objektifin ucunu poşetten kurtardım, geriye sadece vizör ve lcd kontrolü kaldı, onun haricinde hava koşuluna göre diyafram ve enstantene değerini ayarladım ve tek ayarla günümü bitirdim. Enstantane ve diyaframı poşet yüzünden çok kolay değiştiremediğim için genelde tek ayar kullandım. Çok zor kaldığımda değişiklik yaptım tabi ama tekrar geri dönüşü zor oldu.  Yapılan çözümlerden en güzeli gövdeyle lensi ayrı ayrı streçle kapatmaktı. Hatta 50mm gibi sabit objektifi olanlar için zoom faktörü olmadığından komple sarsalarda olurmuş. Tekrar böyle bir fotoğraf gezisine katılsam kesinlikle komple streç kullanırdım. Gerçi eğer elinizde Pentax K5 gibi bir makine varsa üstünüzden seller sular da geçse o makine için sıkıntı yok. Bizim 5D malum kibar bu yüzden ufak damlalardan bile korumak gerek. Daha önce sadece doğa fotoğraf gezisine katılmıştım. İnsan avlarcasına sokaklara dökülüp, 40 kişi bir modele yoğunlaşıp o modeli çekmemiştim fakat öyle güzel bir olay ki anlatamam size.  Sürü halinde geziyorsunuz size rehberlik eden kişi bir modele bize bir poz verirmisiniz kelimesini ağızından çıkar çıkmaz, sanki size atıl kurt demişler gibi ağızınızdan salyalar akarak modele doğru koşuyorsunuz. Kalabalık bir grup olduğunuz için orda biraz lensiniz ve cüsseniz ön plana çıkıyor. Eğer lensiniz güzel bir aralıkta ise uygun açıdan istediğiniz kareleri çekersiniz ama eğer benim gibi 50mm ile gittiyseniz hele ki FF bir makineyle modelinizin baya yakınına yanaşmanız gerek o yanaşma hiçte kolay değil. Bir elinizde şemsiye var o yoğun grubu yarıp modele yaklaşmak zor. Grup arasında çekim yaparken şemsiyeyi kapatmak zorundasınız. Diyelim kapattınız, yakın portre istiyorsanız en öne yaklaşıp bütün grubun önünü kapatmak durumundasınız ve bu her zaman hoş karşılanmaz, Bir yaparsınız iki yaparsınız ama her modelde bencilce yanaşmak arkadaşlarına saygısızlık etmek çok doğru olmaz, Bence ideal bir fotoğraf gezisi 5-6 kişiyi geçmeyecek şekilde olmalı. Bir geziye 100 kişi de gidebilirsiniz ama 100 kişi tek sürü gezmek durumunda değilsiniz. Bizim gezi eğitim gezisi olduğu için durum farklı, anlatımları dinlemek için beraber takılmak gerekiyor. Yolda gezerken içinizden biri bir model keşfediyor ve modele sizi çekebilirmiyim diye bir teklifte bulunuyor. Model, tabi neden olmasın derken bir yandan kendisine hızla koşan grubun ne olduğuna baktığında geçmiş olsun. Artık o çemberden 15 dakika kurtulamazsın şöyle dön şuraya bak buraya bak. Aslında o çekimleri gören diğer vatandaşlar öyle havaya giriyor ki kime teklif etsen kabul ediyor. Biz 40 Haramileriz Ali babamız ne derse onu çekeriz affetmeyiz. Bize atıl kurt diyor bizde atılıyoruz 🙂
Sokak fotoğrafçılığı ile ilgili portre çekimlerinde özgüveni olmayan arkadaşlara özgüven yüklendi.
Genel anlamda çok zor ama bir o kadarda keyifli güzel bir geziydi benim için ve eminim bir çok arkadaş içinde öyledir.
Zorluklarımız; Hava soğuktu, yağmur yağıyordu, parmaklar artık hissetmiyor denkalnşöre basacak his kalmamıştı. Makineyi jeletinli yada poşetli bir biçimde kullanmak ayrı bir zordu, objektifin ucu sürekli yağmurdan ıslanıyor, fotoğraflar efektli çıkmasın diye arada bir silmek gerekiyordu. Ben bu geziden çok keyif aldım 40 Haramilere ve Ali Babaya (Muammer Yanmaz’a) teşekkür ederim.